Neverland

Ik schat dat ik Fem nu al een jaartje of 13/14 ken. We hebben veel met elkaar gemeen, zo ook onze jeugdheld Michael Jackson. Toen hij in 2009 besloot 50 concerten te doen in de Londonse O2 sprak het voor zich dat we daar bij zouden zijn. Helaas heeft Michael twee weken voor zijn nieuwe tour het leven gelaten. Het hotel en de reis waren geboekt dus besloten we er toch maar een mooie trip van te maken. Het was een mooie gelegenheid om met een groepje oude bekenden weer eens af te spreken, zo gezegd zo gedaan. Het werd een bijzonder en gezellig weekend en tevens het weekend dat de vonk tussen ons over is gesprongen. Als het ware is zijn dood voor ons het begin van iets moois geworden. Anders was alles zeker anders gelopen.
Dit verklaart ook dat het voor ons voor de hand lag om, onder het motto -nu we er toch zijn-, zijn 'graceland' neverland te bezoeken en zijn laatste rustplaats in Forest Lawn. Maar voor het zo ver was zijn er nog in Palm Springs. Inmiddels heeft het aardige vrouwtje met haar slechte rijgedrag haar gegevens gemaild voor de verzekering. (Zie vorige blog) Palm Springs word ook wel suncity genoemd en terecht. De twee dagen dat we hier verblijven is het ruim 35 graden. Om wat kosten te drukken besluiten we bij een walmart wat broodjes te kopen want we beginnen behoorlijk leeg te lopen van het dagelijkse uiteten. De walmart is een enorme loods waar ze echt alles hebben. Van levensmiddelen tot tv's, meubelen, planten.. Alles. Ideaal concept. Wij willen enkel broodjes en lopen een uurtje laten met een volle kar weer naar buiten.. Opdracht mislukt. De broodjes blijken niet te eten. Ze doen er zo veel zout in dat de houdbaarheid tot ver na de wederkerig van Christus zelf gewaarborgd is. De handige kant en klaar magnetron producten eindigen uiteindelijk in de zelfde prullenbak en al snel zitten we weer met menukaart aan een tafel voor twee.. Op naar de volgende stop. Los Angeles! Het rijden word een stuk moeilijker op de 7-baans wegen maar we bluffen ons erdoorheen. Voor we bij ons hotel aankwamen hebben we eerst stops gemaakt bij Forest Lawn, de Hollywood Hills (Hollywood sign) en het huis waar de beroemde clip Thriller is opgenomen. Vanaf het hotel in Los Angeles central nemen we de metro naar Hollywood boulevard. We dachten dat de walk of fame een metertje of 100 zou zijn, maar het zijn kilometers! Het hele centrum is bezaait met sterren. Verder is het niet de glitter en glamour die we verwacht hadden. Veel zwervers en vrij levenloos. Op het moment dat de boulevard begon te leven was hij afgesloten voor een concert midden op straat van Taylor Swift. We stonden even 'backstage', maar het hele gebeuren interesseerde ons niet bepaald. De volgende dag zijn we een paar uurtjes gaan uitwaaien op Santa Monica beach. Voordat we daar zijn spotten we eerst nog even wat 'cribbs' van beroemdheden in Beverly Hills. De navigatie leidde ons bij Prince tot aan zijn voordeur. We hadden niet in de gaten dat de laatste weg zijn oprit was en stonden een beetje raar te kijken toen we plots tussen zijn dikke SUV en Ferrari in de garage geparkeerd stonden. :)
Na de strandwandeling hebben we Hayvenhurst nog even een persoonlijke groet gebracht en ging de rit naar Solvang. Een plaatsje dicht bij de vliegtuigbasis van Santa Ynez. We hebben van gekkigheid een heli gehuurd die ons over Neverland zou vliegen. Neverland zelf kom je niet op. Maar de heli kon wel en was een ervaring om nooit te vergeten. Het Neverland waar zoveel gebeurt is, en waar ook zoveel juist niet gebeurt is. Waanzinnig.
Nu zitten we in Monterey. Een reispraktische stop voor San Francisco waar we morgenvroeg naartoe zullen gaan. Een van de mooiere steden hebben we al veel gehoord. We gaan het zien!

We bloggen!